خاطرتي
خاطرتي ..
كالطفل المدلل .. عندي ..
احتويها .. احتضنها ..
احميها ..
تتلاعب بي ..
تضحكني .. تبكيني ..
اتمنى رأُيتها .. كل حين ..
اراها تكبر امام عيني ..
اراها تمرض و تتوعك ..
ابكي عليها ..
اداويها .. اعتني بها ..
ارعاها ..
خاطرتي ..
تعيش بين اضلعي ..
وتسكن داخل فؤادي ..
تواسيني اذا بكيت ..
من فراق الاحبه ..
تداويني اذا جرحت ..
من غدر الاصحاب ..
خاطرتي ..
تعصرني باآهاتها ..
تدميني من جراحها ..
خاطرتي ..
هي انا ..
وهي تقول .. انا هي ..
مسكنها داخل الفؤاد ..
ومدرستها .. دهاليز العقل ..
ومعلمها انا ..
خاطرتي ..
ليست مجرد خاطره عندي ..
خاطرتي ..
هي طفلي المدلل الوحيد ..
هي متنفسي ..
هي الماء الذي يروي عطشي ..
خاطرتي
تكون في الغالب غذاء ..
وهي في الاصل دواء ..
لاتفارقني لحظه ..
تارة في اعماق اعماقي ..
وتارة بين اضلعي ..
وتارة مرتسمه على تقاسيم وجهي ..
وغالبا ما تنام بين احضاني ..
توقضني و أُوقضها ..
خاطرتي ..
تعددت اشكالها ..
تعددت آهاتها ..
كما اريد .. تكون ..
بشكاها .. بلبسها .. بطبعها ..
حتى رائحة عطرها ..
كما اريد ..